Tuesday, 20 May 2008

Sjúkrasaga

jæja, þá kemur smá sjúkrasaga. Ég byrjaði að fá óþægindi í hálsinn á laugardagsmorgunn og var með höfuðverk. Hélt nú að það væri vegna flugþreytu og svefnleysis, sef yfirleitt illa og ennþá verr ef ég er ekki heima hjá mér. Ég lág lengi í rúminu og tók verkjalyf og var öll orðin hressari rétt fyrir hádegið. Við fórum þá í siglinguna og go-kart og fleira. Var reyndar frekar þreytt eftir daginn.

Sunnudagurinn byrjaði nú ekki vel hjá mér. Svaf illa (nema hvað) og var alveg ferlega aum í hálsinum um nóttina. Fór fram úr og var frekar slöpp og tuskuleg. Átti erfitt með að kyngja. Við höfðum ákveðið að fara í tívolí og dýragarð þennan dag. Helgi, Gus og Eygló fóru með börnin en ég treysti mér ekki. Tók verkjalyf og fór aftur í rúmið kl. 11. dormaði smávegis og fannst ég öll vera hressari kl. 12:30. En nei, kl. 14:00 voru greinilega verkjalyfin algjörlega hætt að virka og ég alveg ómöguleg í hálsinum og greinilega með hita. Fór aftur í rúmið og dormaði alveg til kl. 17:00 þangað til hópurinn kom heim úr skemmtilegri ferð. Var nú orðin viss að þetta væri nú kannski streptokokkasýking því að ég hafði ekki verið með hálsbólgu frá því að hálskirtlarnir voru teknir úr mér fyrir ca. 12 árum.

Helgi kom svo með mér á bráðamóttökuna til að láta kíkja á hálsinn á mér, það var sunnudagur þannig að bráðamóttakan var eini valkosturinn. Vorum í litlum bæ þannig að það var enginn bið og ég mældist með rúmlega 39 stiga hita. Það var tekið sýni úr hálsinum á mér og sett í svona bráðabirgðamælingu sem er alveg 95% að marka. Síðan var sýnið sent í nákvæmari mælingu daginn eftir. En bráðabirgðamælingin kom neikvæð út og læknirinn var nú svolítið hissa miðað við hvernig hálsinn á mér leit út, en líklega væri þetta þá bara vírus. Ég fékk nú samt recept fyrir pensilíni ef að mér myndi versna.

En á mánudagsmorguninn þá fannst mér ég vera aðeins betri þó svo að mér væri mjög illt í hálsinum og greinilega enn með hita (læknirinn sagði mér að vera dugleg að taka hitalækkandi lyf). Eins og áður sagði keyrðum við til Duluth. Fannst eins og ég væri aftur verri í hálsinum seinnipartinn. Kíktum svo á e-mailið um kvöldið og þar voru skilaboð frá Eygló að það hefði verið hringt frá læknastöðinni og við ættum að hringja til þeirra. Það var svo búið að loka þannig að við hringdum strax kl. 8 í morgun (þriðjudag). Og þá kom í ljós að ég er með streptókokkasýkingu í hálsi. Ekki furða þó að mér batnaði ekkert. Og ég auðvitað í þessum 5% sem getur skeikað á bráðabirgðaprófinu. Hefði getað byrjað á pensilíni sólarhring fyrr. En núna er alla vega búið að leysa út pensilínið og ég búin að taka eina töflu. Vona bara að ég geti gert eitthvað skemmtilegt á morgun með fjölskyldunni. Helgi ætlar að kíkja á eitthvað krakkasafn eða sjávarsafn eða jafnvel fara í siglingu með börnin, kemur í ljós, segi frá því seinna hvað var gert.

En vonandi hafið þið það gott, kveðja frá sjúklingnum, Elsa.

2 comments:

Anonymous said...

Er þetta ekki alveg dæmigert ... þegar að þú ferð til Ameríku þá verður þú veik ! Gott að þú sért búin að fá greiningu þá fer þetta að líða yfir. Skemmti þið ykkur súper dúper vel.
Kv. Hafdís

Anonymous said...

æææ ekki gott, en á batavegi núna!!
láttu þér batna skvís
kv.Ásdís